ปาจรีย์, ปาจารย์ หมายถึง [ปาจะรี, ปาจาน] น. อาจารย์ของอาจารย์. (ป.; ส. ปฺราจารฺย =ปฺราคต + อาจารฺย).
[ปาจะรี, ปาจาน] น. อาจารย์ของอาจารย์. (ป.; ส. ปฺราจารฺย =ปฺราคต + อาจารฺย).
น. ชื่ออาบัติหมวดหนึ่ง จัดไว้ในพวกอาบัติเบาที่เปรียบด้วยลหุโทษ. (ป.).
น. ปราจีน. (ป.).
[-ตะ] (แบบ) น. ไม้แคฝอย. (ป.).
(แบบ) น. วันขึ้นคํ่าหนึ่ง หรือแรมคํ่าหนึ่ง. (ป.).
[-บุกคะลิก] (แบบ) ว. เฉพาะบุคคล, ไม่ทั่วไป. (ป. ปาฏิปุคฺคลิก).
(แบบ) น. ผู้รับประกัน, นายประกัน. (ป.).